Eser Sıra Numarası:220213eser31
ROBOTLARA BIRAKTIK O İŞİ
Teknoloji…Karmaşık
ve bir o kadar da ilginç, bambaşka bir dünya… Gerçekten bu kadarını ben bile
tahmin etmiyordum. Adeta büyülenmiş vaziyetteyim…
Yıl 2053. Uzay Çağı’ndayız. Kafamı nereye çevirsem robotlar
var. Uçan arabalar, bizim işlerimizi bizim yerimize yapan işçi robotlar… Hayat
gerçekten çok kolaylaştı. Bana kalan zaman da cabası. Bu boş zamanı ailemle
piknik yaparak veya kitap okuyarak değerlendirmeye çalışıyorum. Evin arka
bahçesinde yaptığımız pikniğin tadı tuzu yok. Hatta mangalın başında bile robot
var…
Robotlar her işimizi yapmaya başlayalı iyice tembelleştik,
hantallaştık. Yeni nesil çok kötü durumda. Eskiden tek tük de olsa futbol
oynayan, sokaklarda özgürce koşturan çocuklar olurdu. Şimdi o da yok. Robot
arkadaşıyla sabahtan akşama kadar bilgisayar oynuyor bizimki. Konuşmaz oldu,
ruh gibi adeta. O robotu almakla büyük hata ettiğimi şimdi anladım.
Akrabalarını sormaz oldu… Bir pikniğimiz var zaten, ona da zorla geliyor, bazen
kapısını kilitleyip odasından çıkmıyor bile. Ona verdiğim öğütler fayda
etmiyor, etmiyor işte… Onun bu durumuna çok üzülüyorum. Onun gibi yüzlercesi,
binlercesi gün geçtikçe yalnızlaşıyor, resmen “robot”laşıyor.
Kendi ellerimizle
soktuk bu duruma kendimizi. Sonucunun böyle olacağını bilmeden… Şimdi de
cezasını çekiyoruz işte.
